Pożyczka uniwersalna trafi do zachodniopomorskich przedsiębiorców. Kupisz za nią nawet… ziemię pod inwestycję. Pożyczka Uniwersalna przeznaczona…
Do czego służy witamina K? Termin „witamina K” obejmuje przede wszystkim dwa strukturalnie podobne związki naturalne: filochinon (witamina K1) i menachinon (witamina K2). Oprócz tego, syntetycznie pozyskiwana witamina K3 jest również dostępna w handlu. Organizm potrzebuje suplementacji tym związkiem, ponieważ służy dwóm niezwykle ważnym celom: uczestniczy w procesie krzepnięcia krwi oraz kontroluje wiązanie wapnia w kościach i innych tkankach. W kolejnych artykułach przyjrzymy się bliżej dwóm procesom, w które zaangażowana jest witamina K, chorobom, w leczeniu których jest stosowana oraz preparatom dostępnym na rynku.
Rola witaminy K w krzepnięciu krwi
Jak działa witamina K? Koagulacja to naturalny proces, który zachodzi, gdy ciągłość tkanek w organizmie zostaje przerwana. Substancja chemiczna o nazwie fibrynogen rozpuszcza się w osoczu i pod wpływem trombiny tworzy stały skrzep. Cały proces krzepnięcia jest bardzo złożony i obejmuje wiele zmian, które wpływają na kolejne czynniki krzepnięcia. Obecne w hepatocytach filochinon i menachinon biorą udział w syntezie protrombiny, trombina wytwarza trombinę, a trombina odpowiada za koagulację. Biochemicznie witamina K działa poprzez aktywację specyficznego enzymu, który w dalszych zmianach aktywuje czynniki II, VII, IX i X w procesie krzepnięcia krwi. Niedobór witaminy K może znacząco zaburzyć krzepliwość krwi, prowadząc do niekontrolowanego krwawienia wewnętrznego. Podczas badania krwi możesz zobaczyć parametr o nazwie „Czas protrombinowy” – PT. Jest miarą układu aktywacji protrombiny, a podwyższone wartości wskazują na poważny niedobór witaminy K.
Rola witaminy K w wiązaniu jonów wapnia
Witamina K2 pełni w organizmie dodatkowe funkcje, częściowo związane z jej udziałem w procesie krzepnięcia krwi. Aby zrozumieć, w jaki sposób menachinony biorą udział w procesie wiązania wapnia, należy najpierw zdać sobie sprawę, że wszystkie białka są chemicznie modyfikowane – umożliwiając niektórym atomom przyłączanie się lub odłączanie – aby spełniały swoją funkcję. Witamina K pozwala niektórym białkom przyłączyć dodatkowy zestaw atomów w bardzo nietypowym miejscu. Ta modyfikacja jest niezbędna do chelatowania jonów wapnia, które wiążą je w centralnym punkcie cząsteczki kilkoma wiązaniami. Prawdopodobnie znasz wiele chelatów ze swojej apteki – chelaty magnezu lub żelaza, które są łatwiej przyswajalne przez organizm niż wolna forma jonów. Również dzięki obecności menachinonu w komórkach powstają chelaty wapnia, które aktywują funkcje wielu enzymów.
Istnieje kilka izoform witaminy K2, które różnią się jedynie długością łańcucha bocznego. Spośród tych podtypów najbardziej znane to K2MK-4 i K2MK-7. Izoforma MK-7 (głównie ze względu na swoją zdolność do kontrolowania wiązania jonów wapnia) działa ochronnie na gęstość kości, chroniąc ją przed złamaniami. Badania wykazały, że witamina K2 najlepiej łączy się z witaminą D3 w celu ochrony kości. Na rynku dostępnych jest kilka preparatów zawierających witaminy K2 i D3, które mają działanie profilaktyczne.
Znaczenie witaminy K w leczeniu chorób
Oprócz działania prewencyjnego na uwagę zasługuje również rola filochinonu i menachinonu w leczeniu różnych zjawisk chorobowych. Po pierwsze, stosowano je jako antidotum na przedawkowanie doustnej warfaryny, antykoagulantu. Warfarynę stosuje się u pacjentów zagrożonych nadmiernym krzepnięciem krwi, co może prowadzić do zablokowania naczyń krwionośnych z potencjalnie śmiertelnymi konsekwencjami. W przypadku przedawkowania warfaryny – aby zapobiec krwawieniu wewnętrznemu – pacjenci przyjmują witaminę K, która wspomaga krzepnięcie krwi. Witaminę K można podawać w tabletkach, dożylnie lub podskórnie.

Ponadto podaje się go noworodkom w celu zapobiegania krwawieniom związanym z niedoborem witaminy K. Krwiaki śródczaszkowe często rozwijają się u noworodków z niskim poziomem tej substancji chemicznej podczas porodu (stężenie witaminy K u noworodków wynosi 30-60% dorosłych). Wczesne wstrzyknięcie mieszaniny filochinonu i menachinonu może zapobiec jego pojawieniu się.
Witamina K jest również stosowana w leczeniu zatrucia rodentycydami, popularnej trutki na szczury. Głównym składnikiem rodentycydów jest kumaryna, substancja chemiczna o strukturze podobnej do warfaryny. W tym przypadku witamina K działa jako antidotum w taki sam sposób, jak przedawkowanie warfaryny – jest antagonistą receptora wychwytu kumaryny, więc kumaryna nie może wywierać pozytywnego wpływu w zatrutym organizmie działać i być wydalana.
W przypadku witaminy K jako antidotum konieczne jest jej podawanie w bardzo dużych dawkach. Na szczęście zarówno witamina K1, jak i witamina K2 są nietoksyczne w wysokich stężeniach. Naukowcy zaobserwowali pewne skutki uboczne po dożylnym podaniu filochinonu, z których najpoważniejszym było zatrzymanie akcji serca. Dlatego najlepiej jest przyjmować witaminę K w postaci tabletek z mniejszą liczbą skutków ubocznych.